Τέσσερα αρχαία Ελληνικά μυστήρια που πυροδοτούν διαμάχες μέχρι σήμερα

Η αρχαία Ελλάδα είναι γνωστή σε όλο τον κόσμο για την τεράστια συμβολή της στα ίδια τα θεμέλια του σύγχρονου κόσμου μας.

Τα δυτικά ιδεώδη που μερικές φορές θεωρούμε δεδομένα, όπως η δημοκρατική κυριαρχία, καθώς και αυτά που βλέπουμε σήμερα ως βασικά ανθρώπινα δικαιώματα, συμπεριλαμβανομένης της ελευθερίας του λόγου και του σχηματισμού κοινωνικών οργανώσεων, βρίσκουν την προέλευσή τους στις αρχαίες Ελληνικές πρακτικές.

Πριν από χιλιετίες, αυτές οι αρχαίες Ελληνικές έννοιες κατάφεραν να αναδιαμορφώσουν τον τρόπο που οι άνθρωποι έβλεπαν τον κόσμο.

Ωστόσο, υπάρχουν πολλά μυστήρια σχετικά με τον αρχαίο Ελληνικό κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της ταυτότητας μερικών από τα πιο επιφανή μέλη του και γεγονότα που είτε παραμένουν άγνωστα είτε είναι αμφιλεγόμενα.

Ας εξερευνήσουμε τέσσερα από αυτά τα μυριάδες μυστήρια που συνεχίζουν να προκαλούν διαμάχες και διαφωνίες σχετικά με την ίδια τους την ύπαρξη.

Ένα από τα μεγαλύτερα αρχαία Ελληνικά μυστήρια: Ήταν ο Όμηρος αληθινός;

Όμηρος Εικονογράφηση.

Γνωστός ως ο απίστευτα λαμπρός συγγραφέας δύο από τα πιο σημαντικά έργα λογοτεχνίας στην ανθρώπινη ιστορία, της «Ιλιάδας» και της «Οδύσσειας», ο Όμηρος διαμόρφωσε τον τρόπο εκπαίδευσης από γενιά σε γενιά, ακούγοντας τις ιστορίες της γενναιότητας και της τραγωδίας, του Οδυσσέα, του Αγαμέμνονα και άλλων Ελλήνων ηρώων από το παρελθόν.

Ήταν όμως αληθινός ο Όμηρος; Πολλοί επιστήμονες όλα αυτά τα χρόνια έχουν εγείρει ερωτήματα σχετικά με το εάν ο Όμηρος ήταν πραγματικός άνθρωπος που έγραψε αυτές τις ιστορίες ή ήταν ένας φανταστικός χαρακτήρας.

Κάποιοι λένε ότι αυτές οι συναρπαστικές ιστορικές ιστορίες ήταν στην πραγματικότητα προϊόν ομαδικής εργασίας.

Αν μια μέρα δεν προκύψουν αρχαιολογικά στοιχεία, το «Ομηρικό Ζήτημα», όπως είναι γνωστό, θα παραμείνει ένα από τα πιο αξιοσημείωτα μυστήρια της Ελλάδας.

Ο Λαβύρινθος του Μινώταυρου

Ζωγραφικό παράδειγμα του Λαβύρινθου του Μινώταυρου.

Ίσως ένας από τους πιο διάσημους και πιο συχνά αναφερόμενους Ελληνικούς μύθους εστιάζει στην ιστορία του Μινώταυρου, του απίστευτα δυνατού και τρομακτικού πλάσματος του οποίου η φύση ήταν μισός ταύρος και μισός άνθρωπος.

Ο Μινώταυρος φέρεται να κρατήθηκε αιχμάλωτος σε έναν τεράστιο λαβύρινθο που δημιούργησε ο βασιλιάς Μίνωας στην Κρήτη.

Ωστόσο, μέχρι σήμερα, οι ανασκαφές στη θέση του αρχαίου Παλατιού της Κνωσού δεν έχουν ακόμη αποκαλύψει τίποτα που να υποστηρίζει τη θεωρία ότι λαβύρινθος είχε ποτέ κατασκευαστεί εκεί.

Οι επιστήμονες έχουν υποστηρίξει ότι ένας Λαβύρινθος δεν θα μπορούσε να είχε κατασκευαστεί ποτέ εκεί, καθώς δεν υπάρχουν ακόμη στοιχεία για μια τέτοια δομή.

Ωστόσο, πρόσφατη έρευνα σε λατομείο κοντά στην κρητική πόλη της Γόρτυνας δημιούργησε ελπίδες ότι ο περίφημος Λαβύρινθος μπορεί σύντομα να ανακαλυφθεί.

Μέχρι τότε, η επιστημονική διαμάχη θα συνεχίσει να υφίσταται, προσφέροντάς μας ένα άλλο μυστήριο σχετικά με το πού, ή ακόμα και αν, ο λαβύρινθος του Μινώταυρου ήταν ένα πραγματικό μέρος.

Η καταστροφή του τεράστιου αγάλματος του Δία παραμένει μυστήριο

Άγαλμα του Δία.

Γνωστός ως «θεός των θεών» και κύριος όλης της ανθρωπότητας, ο Δίας είχε να παίξει κεντρικό ρόλο στην αρχαία θρησκεία και την κοσμολογία της Ελλάδας.

Για το λόγο αυτό, οι Έλληνες έτειναν να τον λατρεύουν με θεαματικούς τρόπους, για να δείξουν τον θαυμασμό τους για την παντογνωσία και τη δύναμή του.

Μία από αυτές τις προσπάθειες να δείξουν τη λατρεία τους στον Δία ήταν η δημιουργία ενός ογκώδους αγάλματος του θεού στον ναό που ήταν αφιερωμένος σε αυτόν στην Ολυμπία.

Αναγνωρισμένο ως ένα από τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου, το τεράστιο άγαλμα του Δία ήταν ένα εξαιρετικό παράδειγμα της Ελληνικής τέχνης της γλυπτικής. Το άγαλμα πρέπει με κάποιο τρόπο να καταστράφηκε κάποια στιγμή, αλλά οι ιδιαιτερότητες αυτής της καταστροφής παραμένουν ασαφείς μέχρι σήμερα.

Μετά την κατάργηση των Ολυμπιακών Αγώνων το 393 μ.Χ., ο Ναός του Διός στην Ολυμπία παρήκμασε. Λίγα χρόνια αργότερα, πυρπολήθηκε και το άγαλμα πιθανότατα καταστράφηκε και έσπασε σε κομμάτια εκείνη την εποχή.

Ωστόσο, ορισμένες θεωρίες προτείνουν ότι το άγαλμα επέζησε από την καταστροφή του ναού. Ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος φέρεται να διέταξε τη μεταφορά του αγάλματος στην Κωνσταντινούπολη το 390 μ.Χ., όπου το έβαλε σε ένα από τα ανάκτορα της πόλης για φύλαξη.

Ωστόσο, το άγαλμα προφανώς μπορεί να εξαφανίστηκε μυστηριωδώς λίγα χρόνια αργότερα, επειδή κανείς από τότε δεν γνώριζε ποτέ με βεβαιότητα τι του συνέβη. Κάποιοι προτείνουν ότι ξέσπασε φωτιά στο παλάτι, καταστρέφοντάς το.

Άλλοι πιστεύουν ότι μεταφέρθηκε κάπου αλλού, καθιστώντας δυνατό να παραμείνει άθικτο μέχρι σήμερα — αν και αυτό είναι εξαιρετικά δύσκολο να το φανταστεί κανείς.

Δυστυχώς, κανείς δεν ξέρει πραγματικά τι συνέβη σε ένα από τα μεγάλα θαύματα του αρχαίου κόσμου.

Ο Παρθενώνας φιλοξενεί πολλά αρχαία Ελληνικά μυστήρια

Ο Παρθενώνας, Αθήνα το 1978. Φωτογραφία: Steve Swayne – CC BY 2.0

Ένα αρχιτεκτονικό ορόσημο που συνδέει τον αρχαίο με τον σύγχρονο κόσμο του σήμερα, ο Παρθενώνας υπήρξε μια ατελείωτη πηγή γοητείας, όχι μόνο για την εξαιρετική ιστορία του αλλά και για τον τρόπο με τον οποίο κατασκευάστηκε και το μεγαλείο των θρησκευτικών πομπών που κάποτε έλαβαν μέρος εκεί.

Αφιερωμένος στη θεά Αθηνά, που ήταν γνωστή ως προστάτιδα της πόλης των Αθηνών, ο Παρθενώνας εξακολουθεί να εμπνέει τον κόσμο με το στυλ, τις τέλειες αρχιτεκτονικές αναλογίες και την εκπληκτική ομορφιά του.

Ογκώδης και εντυπωσιακή από κάθε άποψη, αλλά ταυτόχρονα με έναν αέρα ταπεινότητας, είναι ακόμα άγνωστο πώς ακριβώς έμοιαζε το εσωτερικό του Παρθενώνα κατά την αρχαιότητα.

Το καλλιτεχνικό περιεχόμενο των τοιχογραφιών που διακοσμούσαν το εσωτερικό του ναού γύρω από το μεγάλο άγαλμα της Αθηνάς παραμένει ακόμα ένα καυτό θέμα μεταξύ των επιστημόνων, οι οποίοι διαφωνούν για το τι θα μπορούσε να είχε απεικονιστεί σε αυτούς τους εσωτερικούς τοίχους - που τώρα δεν υπάρχουν.

Μία από τις κυρίαρχες θεωρίες είναι ότι οι τοιχογραφίες θα μπορούσαν να είχαν χρησιμοποιηθεί για να δείξουν αναπαραστάσεις των ανθρώπων που βοήθησαν στην οικοδόμηση αυτού του αρχιτεκτονικού θαύματος, ως φόρο τιμής στα άτομα που άλλαξαν για πάντα τον ορίζοντα της Αθήνας.

Αλλά μέχρι να βρεθούν πιο σταθερά στοιχεία, οι εσωτερικοί τοίχοι και οι τοιχογραφίες του Παρθενώνα, όπως και τόσες άλλες πτυχές του αρχαίου κόσμου, θα παραμείνουν ένα μυστήριο.