Φ.Π.Α. – ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΥ ΠΗΓΑΙΝΕΙ;; ΜΑΘΕ ΚΑΙ ΘΥΜΩΣΕ !! – ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ
Φ.Π.Α. – ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΥ ΠΗΓΑΙΝΕΙ;; ΜΑΘΕ ΚΑΙ ΘΥΜΩΣΕ !! – ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ
ΟΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΜΕ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΑ ΦΕΚ ΠΟΥ ΤΟ ΑΠΟΔΕΙΚΝΎΟΥΝ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ
Υποψήφιος Βουλευτής Ν.Ηρακλείου Κρήτης
ΙΛΛΥΡΙΑ WEB TV (17/1/2021) Παρουσίαση: ΝΙΚΟΣ ΣΑΛΩΝΙΤΗΣ
Προκειμένου να υπάρξει μία ενιαία εναρμόνιση στην έμμεση φορολογία των κρατών-μελών της ΕΟΚ, το έτος 1957 διορίζεται από την Κομμισιόν (Ευρωπαϊκή Επιτροπή) μια ειδική επιτροπή φορολογικής εναρμόνισης με πρόεδρο τον καθηγητή Neumark.
Η Επιτροπή Νιούμαρκ όπως καθιερώθηκε να λέγεται εξετάζοντας τις μέχρι τότε πρακτικές ανά τον κόσμο, μετά από πολλές συζητήσεις πρότεινε την κατάργηση όλων των εφαρμοζομένων εσωτερικών (εθνικών) σωρευτικών φόρων κύκλου εργασιών και την αντικατάστασή τους μ΄ ένα μόνο φόρο, τον Φ.Π.Α., που εφάρμοζε επιτυχώς την εποχή εκείνη η Γαλλία σε κάθε στάδιο συναλλαγής πάνω στην προστιθέμενη αξία.
Οι προτάσεις της Επιτροπής Νιούμαρκ τελικά έγιναν αποδεκτές και άρχισαν να υλοποιούνται στις 11 Απριλίου του 1967 με την έκδοση από το τότε Συμβούλιο Υπουργών των δύο πρώτων οδηγιών (ντιρεκτίβες), 62/227/ΕΟΚ και 67/228/ΕΟΚ, δια των οποίων και καθιερώθηκε ο Φ.Π.Α. ως κοινό σύστημα φόρου κύκλου εργασιών στα κράτη-μέλη.
Αυτές καθιέρωσαν και τις αρχές του Φ.Π.Α. (αντικείμενα-πράξεις, υπόχρεους, συντελεστές, βεβαιώσεις κ.λπ.). Η εισαγωγή του Φ.Π.Α., βάσει των παραπάνω, ολοκληρώθηκε σταδιακά το 1973.
Αργότερα, 10 χρόνια μετά την έκδοση της 2ης οδηγίας, στις 11 Μαΐου του 1977 εκδόθηκε η 6η οδηγία (77/388/ΕΟΚ) η οποία συμπλήρωσε και ολοκλήρωσε κενά πρακτικής των δύο προηγουμένων επεκτείνοντας τον Φ.Π.Α. μέχρι και το λιανικό εμπόριο.
Η οδηγία αυτή έπρεπε να τεθεί σε ισχύ από τις 1 Ιανουαρίου του 1978, πλην όμως δύο μόνο κράτη-μέλη, το Βέλγιο και το Ηνωμένο Βασίλειο είχαν συμμορφωθεί. Έτσι το Συμβούλιο Υπουργών με την 7η οδηγία (78/558/ΕΟΚ) παρέτεινε την προθεσμία εφαρμογής για ένα χρόνο ακόμη.
Τελικά οι τελευταίες χώρες-μέλη, η Γερμανία και το Λουξεμβούργο εφάρμοσαν τον Φ.Π.Α. στις 1 Ιανουαρίου του 1980.
Η 6η αυτή οδηγία είναι και η σπουδαιότερη κοινοτική πράξη βάσει της οποίας ρυθμίστηκε αρχικά ο Φ.Π.Α. ως κοινό φορολογικό σύστημα στην ΕΕ, αλλά και για όλες τις νεότερες συμπληρώσεις και τροποποιήσεις.
ΣΤην Ελλάδα καθιερώθηκε την 1η Ιανουαρίου 1987 ύστερα από απόφαση του τότε υπουργού Οικονομικών Δημήτρη Τσοβόλα (νόμος 1642 της 21ης Αυγούστου 1986) με τρίχρονη καθυστέρηση (επρόκειτο να τεθεί σε εφαρμογή την 1η Ιανουαρίου 1984, όμως η Ελλάδα ζήτησε αναβολή για τεχνικού χαρακτήρα δυσκολίες) και ο συντελεστής του ήταν 6% για είδη λαϊκής κατανάλωσης, 18% για υπηρεσίες και 36% για είδη πολυτελείας.
Για ένα μικρό χρονικό διάστημα η εφαρμογή του προκάλεσε αρρυθμία στην αγορά.
Οι πρώτοι που πλήρωσαν τον φόρο, ήταν οι πελάτες των κέντρων διασκέδασης όπου γιόρτασαν το πρωτοχρονιάτικο ρεβεγιόν, με τον συντελεστή του 36%. [2]
Σήμερα ο Φ.Π.Α. ορίζεται από το Νόμο υπ’αριθμόν 2859 του 2000 (όπως ανακοινώθηκε στo ΦΕΚ Α’ 248/07-11-2000 και σύμφωνα με την πιο πρόσφατη αναθεώρησή του) επίσης ως είδος έμμεσου φόρου που επιβάλλεται στις συναλλαγές σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια εκτός από την περιοχή του Αγίου Όρους και των υπαγομένων σ΄ αυτό.[3]
Πρόκειται για φόρο κύκλου εργασιών και μετακυλίεται από τον κατά νόμο υπόχρεο στον αντισυμβαλλόμενο. Καταβάλλεται τμηματικά σε κάθε στάδιο συναλλαγής στην προστιθέμενη αξία και μετακυλίεται ολόκληρος στην τελική κατανάλωση.
Με αυτόν τον τρόπο κάθε βαθμίδα παραγωγής ή συναλλαγής φορολογείται κατ’ αποτέλεσμα μόνο ως προς το επιπλέον τίμημα που εισπράττει ο προμηθευτής, δηλαδή ως προς την αξία που προστίθεται στο αγαθό κατά την κάθε βαθμίδα επεξεργασίας του. Υπολογίζεται ουσιαστικά μόνο στην αξία η οποία προστίθεται από κάθε επιχείρηση, δηλαδή στη διαφορά μεταξύ αξίας παράδοσης των αγαθών και αξίας κτήσης τους. Γι’ αυτό ονομάζεται και φόρος προστιθέμενης αξίας.
Με τον Φ.Π.Α. το κράτος εισπράττει φόρο από κάθε συναλλαγή, ενώ από το 2006 και έπειτα επιβαρύνει και τις οικοδομικές εργασίες και υλικά.
ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΟΛΑ ΤΩΝ ΦΕΚ, ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟ 2006 ΜΠΗΚΕ ΚΑΙ ΣΤΑ ΑΚΙΝΗΤΑ – ΚΙΝΗΤΑ ΚΑΙ ΓΕΩΡΓΙΚΗ ΓΗ
https://www.europarl.europa.
budget_glance_el.pdf (europa.eu) ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΜΕ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ ΑΠΟ ΠΟΥ ΠΡΟΕΡΧΟΝΤΑΙ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ:
Οι παραδοσιακοί ίδιοι πόροι (ΠΙΠ) που αποτελούνται κυρίως από δασμούς οι οποίοι βαρύνουν τις εισαγωγές προϊόντων που προέρχονται από τρίτα κράτη. Αποφέρουν περίπου ποσοστό 12% των συνολικών εσόδων. •
Ο πόρος που βασίζεται στον φόρο προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) είναι ένας ενιαίος ποσοστιαίος συντελεστής που εφαρμόζεται στην εναρμονισμένη βάση ΦΠΑ κάθε κράτους μέλους. Ο πόρος που βασίζεται στον ΦΠΑ αντιπροσωπεύει ποσοστό 11% των συνολικών εσόδων. •
Ο πόρος που βασίζεται στο ακαθάριστο εθνικό εισόδημα (ΑΕΕ) είναι ένας ενιαίος ποσοστιαίος συντελεστής που εφαρμόζεται στο ΑΕΕ κάθε κράτους μέλους. Παρόλο που αποτελεί ένα εξισωτικό μέγεθος, είναι η μεγαλύτερη πηγή εσόδων και αντιπροσωπεύει σήμερα το 76% των συνολικών εσόδων.
Φ.Π.Α. – ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΥ ΠΗΓΑΙΝΕΙ;; ΜΑΘΕ ΚΑΙ ΘΥΜΩΣΕ !!
